EINDELIJK weer mail van mn kant

Hallo lieve iedereen,

Daar ben ik weer eens een keertje, vele pogingen gedaan maar helaas werkt dit land niet helemaal mee. De electriciteit valt CONSTANT uit dus op goeie gok probeer ik het weer een keer. Ik had willen mailen dat we binnen nu en 3 weken regen moesten krijgen omdat er anders helemaal geen electriciteit meer is maar dat is niet meer nodig. Dit is namelijk de derde dag dat het CONSTANT regent, lijkt wel Nederland ;-)

Veel gebeurt, pff waar moet ik beginnen. Ik weet het, ik moet vele mensen bedanken, ik heb namelijk weer post ontvangen:
- Paps en mams: SUPERRRR bedankt voor het lekkere pakketje met spulletjes en de 5 geweldige kaarten! Mijn kamer hangt echt vol met kaartjes uit de tureluur 
- Bernine: Superrr thnx voor je kaartje en nog meer bedankt voor je heeeerlijke gezichtsmasker, heeerlijk!
- Christel en fam van Olst: Hartstikke bedankt voor de twee lieve kaartjes en natuuurlijk voor het sponseringsgeld, superrrr! Kan ik mezelf weer blij maken (en zou de kindjes ook wat geven ;-))
- Ome Frits: GEWELDIG pakketje, super lekker, geniet er nu al van. Ook bedankt voor het kaartje uit Gmuiden (was al bijna vergeten hoe de haven eruit zag haha)
- Leonie: Jij ook opnieuw heel erg bedankt voor je kaartje, de 4e al ondertussen, thnx!

Verder ben ik naar mn stage geweest. De tekeningen hangen, jaja, met kauwgom en nah et ophangen kreeg ik een groot applaus en veel 'thank you thank you miss' haha wel lief. Ook ben ik opnieuw getuige geweest van straffen en dit keer met een knoop in mn buik. Buiten op het plein zag ik het van veraf, weet verder niet waarom maar iemand kreeg een mep. Later gaf ik Engels en kwam een leerkracht mn les binnen: kledingcontrole. Wanneer er iets mis was kregen ze een flinke mep. Ze waren doodstil, heel onderdanig en gewoon bang, echt bang. Dat was af te lezen aan de houding en gezichtsuitdrukking. Ook de opluchting was zooo te zien wanneer de leerkracht jou gepasseerd was. Ik vond het vreselijk maar wist niet wat ik moest doen… was echt sprakeloos. Later heb ik aan de kinderen gevraagd of dit vaker gebeurt en ze zeiden volmondig JA, ook tijdens de reguliere lessen. De directeur heeft ons verteld dat ze nooit slaan, ze straffen met woorden, nou dat geloof ik dus niet meer. Ik bekijk deze leerkracht in eens met hele anders ogen, gek he?
Vrijdag kreeg ik een heeeeel naar gevoel in mn klas het laatste uur. Tussen mn lessen door laat ik altijd IEDEREEN die moet plassen gaan zodat ze tijdens mn lesuren niet meer mogen. De leerkracht schreeuwde iets Nepalees in mn klas en iedereen werd stil en deed raar. Vervolgens kwam mn klassenoudste TOTAAl overstuur de klas in, wilde niet zeggen wat er was. Vandaag kwam ik er achter dat ze flinke klappen heeft gehad omdat zij toe liet dat ik iedereen naar de wc liet gaan! Hoe belachelijk! Maar pff was wel ff schrikken… heeft veel indruk op me gemaakt…
De rest van mn stage gaat prima, de kinderen krijgen echt mn ding door te hebben. Vandaag kreeg ik te horen dat ik geen science meer mag geven ivm het komende examen, gaat weer een les. Nog maar 2 engels lessen per dag, baal ervan, vind science erg leuk en 3 uurtjes per dag is gewoon veel fijner (daarnaast heb je natuurlijk je voorbereidingstijd en je nakijken (35 schriften per keer haha).
We mogen van onze school 100 dollar geven aan deze school, wij vinden echt dat ze dat verdienen, ze hebben zoveel voor ons gedaan, we zijn zooo welkom. Ook werden er fotos van ons gemaakt voor in het nieuwe schoolmagazin haha lachen he.

Zooo grappig trouwens, iedereen vraagt hoe ik in Holland heet. Haha Anita is een Nepalese naam en ze denken dat ik die heb aangenomen voor hier.

Ik heb mn Nepalese dress opgehaald, is mooi geworden, moet hem nog ff aantrekken, hoop dat ut me staat haha. Zo snel mogelijk volgt een foto.

Vrijdag aan het eind van de middag zijn Loes, Femke en ik op pad gegaan met 3 vrienden uit het dorp naar een of ander beroemd toeristisch meer. Het regende heeeel erg maar goed, taxi en we komen er wel (dachten we). De taxi stopte 10 km voor ons eindpunt want hij durfde niet verder, de weg werd glibberig en hij wou terug. Daar sta je dan haha. We zijn dus maar gaan lopen, ik op mn laarzen en vest (vond jas niet nodig, jaja, dom) en zelfs 1 van die jongens op slippers. Na ruim 2 uur lopen kwamen we aan in ons ‘hotel’ 2 kamers, 4 bedden, eeuuuhh? Oke haha we hadden snel besloten hier te blijven (als je horde hoe hard het eigenlijk regende). We maakten dus een jongenskamer en een meisjeskamer, schoven de bedden tegen elkaar aan en op die manier maar de bedden gedeeld. We zijn in de huiskamer gaan zitten en hebben truth or dare gespeeld, lekker puberachtig maar errug lachen. Ook hebben we een nepalees kaartspelletje gespeeld en gekletst, was errug gezellig! Uiteindelijk lagen we rond een uurtje of 1 op bed en om 6 uur was Shiva klaar wakker en klaar om te vertrekken. Maar Fem en ik vonden die alles behalve een goed plan en uiteindelijk vertrokken we om half 9. Weer te voet en weer in die KUT regen. We baalden enorm toen bleek dat er geen bussen en geen taxi en we dus nog verder moesten lopen. Eenmaal onderweg, na 2 uur lopen kwam ere en lege jeep langs: onze kans en hij is gelukt haha. We zijn toen met de jeep verder gegaan. ‘s Avonds hebben we de avond afgesloten met eten bij Shiva thuis. Erg gezellig gehad maar regen: ik HAAT regen.
Het meer was trouwens echt heel mooi maar je blijft niet echt lang staan kijken als je helemaal nat bent en het komt met bakken de lucht uit!

Morgen moeten we visum verlengen en gaan we gelijk naar een sari kijken. Dinsdag is hier een groot feest, colour festival. Dan gaan ze met waterballonnen en vloeistof gooien haha ja ech kinderachtig maar wel lachen denk ik. Het is een nationale feestdag en dus geen stage. Woensdag en donderdag stage op het Cardinal en dan EINDELIJk stage in het klooster.

Voor nu genoeg, ik heb zoooooveel mailtjes te beantwoorden en moet al bijna weer eten. En we moeten vanavond mee eten in het klooster van Tenzin want we zijn altijd maar op sjouw en er zijn gasten (die echt op hangen gedragen worden) waar wij bij moeten zijn.

Tot mails (hopelijk nou weer wat sneller en dan ook weer foto’s )

Liefs, anita