ECHTE stage lopen begonnen!

Hallo lieve mensen,

Ben ik eindelijk weer eens, druk druk druk, je kent het wel! Ook hier in Nepal kennen ze (of eerder ik) ook wel een druk leven haha. Veel meegemaakt en weer nieuwe fotos upgeloadt die zeker de moeite waard zijn.

Ik heb vandaag mn eerste ECHTE stagedag gehad op het Cardinal international boarding school. Ik ga 2 weken lesgeven in class 4, ik mag geven math (rekenen), science (soort combinatie van biologie, natuurkunde en scheikunde), social studies (soort aardrijkskunde, geschiedenis enz.. in 1) engels. Moet zeggen dat het erg leuk is maar ook erg vermoeiend. Mijn klas bestaat uit 30 kinderen (had precies genoeg VEBE pennen mee haha). Een les duurt 40 min maar ik merk dat ze hierin erg flexibel zijn (daar gaat je lesvoorbereiding).

Mijn eerste les vandaag was science en de leerkracht wou achterin de klas zitten. Mijn les ging over pollution (vervuiling) en als er iets plaats vindt in Nepal is het vervuiling! Ik kon dus hun eigen land als voorbeeld gebruiken maar daar was de leerkracht het niet mee eens. Toen gooide een meisje een krantenpapiertje uit het raam waar ik gelijk op in sprong: weg waren alle argumenten van de leerkracht haha. De kinderen zeiden niks en luisterden alleen maar. Op een gegeven moment merkte ik dat ik mijn vragen zelf aan het beantwoorden was. Ik stelde vervolgens de vraag waarom je geen water uit de rivier mag drinken en wat kleren daarmee te maken hadden? Ik zei zelf al voor dat de kleren in de rivier gewassen worden. Maar waarom mag je dan dat water niet drinken? Ze keken me schaapig aan dus ik zei: " Was je je kleren wanneer ze schoon zijn? " Nee daar moesten ze om lachen, natuurlijk niet. Wanneer was je je kleren dan wel? Niemand gaf antw. Ik vertelde dat het een makkelijke vraag was en dat ik het antw wou hebben, en dat ik eventueel de hele dag zou wachten. Na 5 min kreeg ik het antw! Daarna werden ze wel veel losser en ging het beter. Toch zijn ze nog erg verlegen...

Ik had lessen voorbereidt maar achteraf waren ze hier nog helemaal niet dus werd vandaag erg veel gevraagd van mn flexibiliteit haha. Morgen weer lesgegeven en vrijdag ook. Zaterdag is weekend (dan ga ik nog ff wat dingetjes in de bieb afmaken) en zondag weer aan de bak met stage. Erg leuk dus, we zijn echt begonnen!

De afgelopen dagen hebben we doorgebracht met JJ en Fianne, erg gezellig weer! Even ander praatvolk en het zijn gewoon lieverds! Femke en ik hebben 1 van de honden gewassen. Die is namelijk elke avnd op onze kamer en komt dan gezellig bij ons liggen maar hijs zoooo vies. Het wassen was geen succes aangezien we geen fohn hebben en het erg stoffig is haha.
De eerste dag hebben we gewoon een beetje relaxt en genoten van de mooie omgeving. We hebben JJ en Fianne laten zien waar we altijd onze boodschappen halen en waar we altijd internetten en bellen. Naar een korte rondleiding namen we ze mee naar ons klooster. Eenmaal aangekomen hebben we ze het klooster laten zien en ons verblijf, ze vonden het erg mooi en kregen echt een vakantiegevoel. Om 5 uur ’s avonds ging er een bel, dat was het teken voor het avond eten. We kregen heerlijke noedel soep, dit eten ze ’s avonds erg vaak en tussen de middag eten ze vaak rijst met groentes. De eerste avond hebben we gezellig doorgebracht op onze kamer, lekker bij gekletst was ook wel nodig, want we hadden weer veel meegemaakt. De rest van de dagen zijn voorbij gevlogen, elke dag hebben we iets leuks gedaan of dingen bezichtigd. Zo zijn we naar de Cardinal school geweest die een Parents Day hield, dit houd in dat alle ouders van de leerlingen naar school komen en kijken naar opgevoerde stukjes van de kinderen, tevens was dit ook een diploma uitreiking, erg gaaf om te zien. Hier krijgen ze geen papiertje maar een echte medaille, hier voelen wij ook wel wat voor! Het was heel interessant om dit te zien, alleen moesten we erg lang wachten tot dat het uiteindelijk begon. Ook moesten we een klein beetje lachen, want er ging erg veel mis. Zo stond er een harde wind, die alle afgeschermde zeilen die boven ons hingen wegwaaide. We hebben de Parents Day niet helemaal afgekeken want het duurde wel erg lang. Op een gegeven moment zijn we terug gelopen naar het klooster, wat echt een hele mooie wandeling was. Voor de rest hebben we nog een grote heuvel beklommen en hadden we een prachtig uitzicht over Pharping. Ook hebben we verschillende stoepa’s en tempels bezocht, erg indrukwekkend. Ook hebben we een bezoek aan Desinkalie gebracht. Dit is een belangrijke gebedsplaats voor mensen, bussen vol gaan hier naartoe. Ik vond het zelf wel interessant, maar ook vooral vies. De weg er naar toe is mooi, in de bus heb je mooi uitzicht over de afdeling die je maakt, je daalt namelijk wel heel stuk. Eenmaal aangekomen loop je via een weg naar de gebedsplaats. Aan beide kanten van de weg staan allemaal kraampjes waar je leuke spulletjes kunt kopen. Op een gegeven loop je via een trap naar beneden naar de gebedsplaats. Je ziet ook allemaal kleine vijvertjes, alleen staat er bijna geen water in of is het water heel smerig. Ook hebben we een kleine crematieplaats ontdekt, dit betekende dus wel dat dit een belangrijke plek was. Bij de gebedsplaats zie je allemaal bellen en mensen die op blote voeten lopen, dit snap ik niet echt, want het ziet er niet bepaald schoon uit. Femke vertelde ons dat er op bepaalde dagen in de week er dieren werden geofferd, je loopt dan letterlijk in het bloed. Ik was blij dat, dat niet op deze dag was, ik kan daar niet zo goed tegen. Nadat we alles hebben bekeken zijn we weer met de bus terug gereden.

Pharping is echt geworden wat Genemuiden voor mij in Nederland is: mn dorpje hier. Voel me hier steeds meer 'thuis'. Ken meer mensen en in het begin vond ik alle kinderen vies en bacterievol haha. Gisteren gingen we thee drinken (MELKTHEE) en toen had ik het ene kind na het andere op mn schoot en om me heen: je went er aan. ook heb ik nog nooooit zoveel aandacht van jongens gehad haha. Als NLder ben je echt bijzonder. Soms wordt je er zelfs moe van, wie had dat ooit gedacht?!

Ik ben blij dat al mn kaartjes zijn aangekomen, was bang dat ze de postzegel er af zouden weken aan gezien ik 31 kaarten had haha. Gelukkig zijn ze vriendelijk geweest en hebben ze ze gewoon aan laten komen. Ik had weer een kaartje van Leonie, thnx meissie! Hopelijk komen de anderen ook snel binnen!

Lieve mensen, ik moet bijna eten!

Heeeel, heel veel liefs, vanuit Pharping